Συμεών/Συνέσιος Ἑλλανικός, ἱεροδιάκονος (ca 1603, 1618)
Στίς πρῶτες δεκαετίες τοῦ 17ου αἰώνα, ἀποσύρθηκε καί ἔζησε στό μοναστήρι ὁ ἐλάχιστα γνωστός ὡς τώρα λόγιος ἱεροδιάκονος Συμεών/Συνέσιος Ἑλλανικός. Δέν εἶναι γνωστός ὁ τόπος καταγωγῆς του, οὔτε ἄν ἐξ ἀρχῆς ἦταν μοναχός τῆς μονῆς Βατοπαιδίου. Ὑπῆρξε συγγραφέας ἁγιολογικῶν καί ποιητής ὑμνολογικῶν κειμένων, ὅπως οἱ ἀκολουθίες καί οἱ Βίοι γιά τόν ἅγιο Μόδεστο, τόν ἅγιο Γοβδελαά τόν Πέρση, τόν νεομάρτυρα Θεοφάνη (+1588) καί τούς ἁγίους Χρύσανθο καί Δαρεία (χειρόγραφο Βατοπαιδίου 797, ἔτους 1618) καί συνθέτης πολλῶν ἡρωελεγείων καί ἰαμβικῶν ἐπιγραμμάτων. Ἡ ἐξεζητημένη γλώσσα τόσο στά κείμενα τῶν ἀκολουθιῶν ἀλλά ἰδίως τῶν Βίων, ὅσο καί στά ἐπιγράμματα μαρτυροῦν ἕναν κάτοχο στέρεης κλασσικῆς παιδείας καί ὀπαδό τῆς αὐστηρῆς λόγιας παράδοσης. Εἶναι πολύ πιθανόν στόν ἐκτός Ἁγίου Ὄρους βίο του νά ὑπῆρξε διδάσκαλος. Ὁ Συμεών/Συνέσιος εἶναι γραφέας ἤ κάτοχος χειρογράφων μέ ἔργα τῆς ἀρχαιοελληνικῆς γραμματείας, ὄπως τοῦ Ἀριστείδου ρήτορος, Ἑρμηνεῖες σέ ἔργα τοῦ Ἀριστοτέλη, ἀλλά καί μέ ἔργα τῆς θεολογικῆς γραμματείας, ὅπως ἔργων τοῦ Γρηγορίου Νύσσης, τοῦ Θεοδωρήτου Κύρου, τοῦ Θεοφυλάκτου ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας, ἀλλά ἑλληνικῶν μεταφράσεων ἔργων τοῦ Θωμᾶ Ἀκινάτου. Ἀπό τά ἀνωτέρω χειρόγραφα ἐκεῖνο μέ τήν Ἑρμηνεία τῶν Ψαλμῶν τοῦ Θεοδωρήτου Κύρου ((χειρόγραφο Βατοπαιδίου 240) ἀνῆκε στή συλλογή τοῦ μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Μακαρίου ἐνῶ αὐτό μέ τίς μεταφράσεις τοῦ Ἀκινάτου ἀνῆκε στόν Γεννάδιο Σχολάριο καί φέρει αὐτόγραφες σημειώσεις του πατριάρχη (χειρόγραφο Βατοπαιδίου 254). Ὁ Συνέσιος ἦταν κάτοχος ἀξιόλογης βιβλιοθήκης ἐντύπων τήν ὁποία κατέλειπε τόσον αὐτά ὅσο καί τά χειρόγραφά του στή μονή Βατοπαιδίου ὅπου καί φυλάσσονται ὡς σήμερα.