Γεράσιμος ὁ Παλλαδᾶς, Ἅγιος († 1714)

Γεράσιμος ὁ Παλλαδᾶς, Ἅγιος († 1714)

Γεννήθηκε στὸ χωριὸ Σκιλλοῦς τῆς Πεδιάδος τῆς Κρήτης. Ἔμαθε τὰ πρῶτα γράμματα ἀπὸ τὸν πατέρα του Θεόδωρο, πρωτοπαπᾶ καὶ ἱεροκήρυκα στὸν Χάνδακα, καὶ μετέβη γιὰ σπουδὲς στὴν Κέρκυρα καὶ τὴν Βενετία. Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ γνώριζε λατινικὰ καὶ ἑβραϊκά. Δίδαξε καὶ κήρυξε στὴν Πελοπόννησο, τὰ Ἰωάννινα, τὴν Ἄρτα καὶ τὴν Παραμυθιά. Χρημάτισε μητροπολίτης Καστορίας καὶ Ἀδριανουπόλεως (ἀπὸ τὸ 1686). Τὸ 1688 ἐξελέγη πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ μετὰ ἀπὸ γόνιμη πατριαρχεία 22 ἐτῶν ἀποσύρθηκε στὴν Μονὴ Βατοπαιδίου, ὅπου ἀνεπαύθη ὁσιακῶς τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1714. Ἡ ἐπίσημη ἁγιοκατάταξή του ἔγινε ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας τὸ 2002 καὶ ἡ μνήμη του τιμᾶται στὶς 15 Ἰανουαρίου.