Ἰάκωβος, ἐπίσκοπος Τραϊανουπόλεως († 1859)

Ἰάκωβος, ἐπίσκοπος Τραϊανουπόλεως († 1859)

Ἄνδρας λόγιος, γεννημένος στὴν Ἀστυπάλαια, ὁ ὁποῖος κοινοβίασε στὴν Μονὴ Βατοπαιδίου. Ἦταν προηγούμενος τῆς Μονῆς καί, ἀπὸ τὸ 1810, βοηθὸς τοῦ Εἰρηνουπόλεως καὶ Βατοπαιδίου Γρηγορίου στὴν διοίκηση τῶν μετοχίων τῆς Ρουμανίας. Τὸ 1840 διορίζεται ἡγούμενος τῆς Μονῆς Ρακετώσσης στὴν Ρουμανία. Τὸ 1857 ἐκλέγεται καὶ χειροτονεῖται, στὸ καθολικό τῆς Μονῆς Βατοπαιδίου, ἐπίσκοπος Τραϊανουπόλεως, ἀπὸ τοὺς πρώην μητροπολίτες, Ἀδριανουπόλεως Γρηγόριο, Βάρνης Ἰωσὴφ καὶ Λοφτσοῦ Μελέτιο, οἱ ὁποῖοι ἐφησύχαζαν στὴν Μονὴ καὶ τῆς ὁποίας ἦσαν ἀδελφοί. Ἀμέσως ἀπεστάλη ὡς γενικὸς ἐπίτροπος στὰ μετόχια τῆς Ρουμανίας, ὅπου καὶ πέθανε τὸ 1859.