Project Description
Ότε κατήλθες προς τον θάνατον,
η ζωη η αθάνατος,
τότε τον άδην ενέκρωσας,
τη αστραπη της θεότητος·
ότε δε και τους τεθνεώτας
εκ των καταχθονίων ανέστησας,
πασαι αι Δυνάμεις
των επουρανίων εκραύγαζον·
Ζωοδότα Χριστέ,
ο Θεός ημών, δόξα σοι.
Πάσχα του Κυρίου, Πάσχα, και πάλι θα πω Πάσχα, προς τιμή της Αγίας Τριάδας. Αυτή είναι η γιορτή των γιορτών και το πανηγύρι των πανηγυριών, που ξεπερνά τόσο πολύ όλες τις άλλες, όχι μόνο τις ανθρώπινες και από τα κάτω προερχόμενες, αλλά ακόμη και τις γιορτές του ίδιου του Χριστού και αυτές που τελούνται προς τιμήν Του, όσο ξεπερνά ο ήλιος τους αστέρες. Σήμερα αυτήν την Ανάσταση γιορτάζουμε, όχι πια ως κάτι που ελπίζουμε, αλλ’ ήδη ως γεγονός, που συνάζει κοντά της όλον τον κόσμο.
Γρηγόριος ο Θεολόγος, Λόγος 45.
Ας εορτάσουμε την εορτή αυτή τη μεγίστη και λαμπρά, κατά την οποία ανέστη ο Κύριος. Κι ας την εορτάσουμε με φαιδρότητα μαζί και θεοσέβεια. Ανέστη ο Κύριος και ανέστησε μαζί του και την οικουμένη. Αμάρτησε ο Αδάμ και πέθανε. Ο Χριστός δεν αμάρτησε, αλλά πέθανε. Και ανέστη κατόπιν, σπάζοντας του θανάτου τα δεσμά. Πρωτοφανές και παράδοξο πράγμα. Εκείνος αμάρτησε και πέθανε. Αυτός δεν αμάρτησε και πέθανε. Γιατί; Για να μπορέση εκείνος που αμάρτησε και πέθανε να γλυτώση από τον θάνατο χάριν εκείνου που δεν αμάρτησε αλλά πέθανε.
Ένας οφείλει πολλά και μην έχοντας να πληρώση, μένει στη φυλακή. Άλλος δεν οφείλει τίποτε και καταβάλλει για τον πρώτο και πετυχαίνει την άπόλυσί του. Αυτό συνέβηκε με τον Αδάμ. Χρωστούσε ο Αδάμ, δεν είχε να πληρώση και ήταν δέσμιος του διαβόλου. Δεν χρωστούσε τίποτε ο Χριστός, ούτε ήταν κάτω από την εξουσία του διαβόλου, αλλά μπορούσε να πληρώση. Ήλθε, πλήρωσε με τον θάνατό του για εκείνον που δεσμευόταν από τον διάβολο, για να απολύση τον κρατούμενο.
αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Λόγος εις την Ανάστασιν
Πολύ αργά δε κατά την νύκτα του Σαββάτου, όταν βαθειά εγλυκοχάραζε η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, ήλθε η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία, δια να ιδούν τον τάφον. Και ιδού, σεισμός μέγας έγινε, διότι άγγελος Κυρίου κατέβηκε από τον ουρανόν, προσήλθεν στο μνημείον, εκύλισεν από την θύραν τον λίθον και εκάθητο επάνω εις αυτόν.
Ητο δε η εξωτερική του εμφάνισις σαν αστραπή και το ένδυμά του ολόλευκον σαν το χιόνι. Από τον φόβον δε του αγγέλου συνεκλονίσθησαν οι φρουροί, παρέλυσαν και έγιναν σαν πεθαμένοι. Ωμίλησε δε τότε ο άγγελος προς τας γυναίκας και είπε· “σεις μη φοβείσθε· διότι ξέρω ότι ζητείτε να ιδήτε Ιησούν τον εσταυρωμένον. Δεν είναι πλέον εδώ· διότι ανεστήθη, όπως σας είχε πη. Ελάτε να ιδήτε τον τόπον, όπου είχε τεθή ο Κυριος. Και τώρα γρήγορα πηγαίνετε και ειπέτε στους μαθητάς του ότι ανεστήθη εκ των νεκρών και ιδού προπορεύεται από σας και σας περιμένει εις την Γαλιλαίαν. Εκεί θα τον ιδήτε. Ιδού, σας είπα όσα έπρεπε να σας πω”. Και αι γυναίκες εβγήκαν ταχέως από το μνημείον με φόβον και χαράν μεγάλην και έτρεξαν να αναγγείλουν στους μαθητάς του το χαρμόσυνον γεγονός.
Κατά Ματθαίον 28: 1-8
Ολόκληρη εφώτισε την πλάση. ο τριήμερος και προαιώνιος Χριστός, το τσαμπί του σταφυλιού, βλάστησε και τον κόσμο πλημμύρισε από χαρά. Την αβασίλευτην αυγή ας δούμε. Πριν έρθη η αυγή, ας τη δούμε σήμερα και απ᾽ τη φωτοπλημμύρα ας γεμίσουμε από χαρά. Τις πόρτες του Άδη ανοίγει ο Χριστός και οι νεκροί σηκώθηκαν σα να κοιμούνταν. Αναστήθηκε ο Χριστός που ανασταίνει τούς πεσμένους και ανάστησε μαζί Του τον Αδάμ. Αναστήθηκε ο Χριστός, Αυτός πού ανασταίνει όλους και ελευθέρωσε την Εύα απ᾽ την κατάρα. Αναστήθηκε ο Χριστός που Αυτός μόνος ανασταίνει και χαροποίησε τον ακατάστατο πρώτα κόσμο, σε όλα το ρυθμό και την τάξη εγκαθιστώντας. Σηκώθηκε ο Κύριος, όπως αυτός πού κοιμάται, και τούς εχθρούς Του όλους τους χτύπησε και τούς ντρόπιασε. Αναστήθηκε κι᾽ είναι η χαρά το δώρο Του σ᾽ όλη την κτίση. Αναστήθηκε κι᾽ άνοιξε του Άδη η φυλακή. Αναστήθηκε και τη φθορά της φύσης σε αφθαρσία τη μετάλλαξε. Αναστήθηκε ο Χριστός, κι᾽ αποκατάστησε τον Αδάμ στην παλιά δόξα της αθανασίας.
Χαίρετε άνθρωποι· Χριστός ανέστη εκ νεκρών· η μαρτυρία είναι παναληθής· αγαλλιάσθε, ελευθερωθήκατε· ο Άδης εδεσμεύθη ευφραίνεσθε· Αναστάσεως ημέρα, υψώσατε την φωνή· ο αρχηγός της σωτηρίας μας ανέστη εκ νεκρών· χαίρε ο ουρανός και η γη· ιδού, αρμονία μεταξύ αγγέλων και ανθρώπων, διά της Αναστάσεως· χαίρετε τα φυτά· η νέκρωσι του Χριστού έγινε εις τον Σταυρό, αλλά δι’ αυτού συνετελέσθη η Ανάστασι· συνανέστησε τον Αδάμ· η Εύα ελύθη από τα δεσμά της· οι προφήτες προπορεύονται από τον Δεσπότη· οι βασιλείς, Σολομών και Δαυίδ, προσφέρουν τους επινίκιους ύμνους.
Χαίρετε άνθρωποι· εμειώθη το σκότος, εισήλθε το φως· έφυγε τροχάδην η σκιά, επήλθε η χάρις· το έαρ (άνοιξι) της ζωής ανέτειλε. Μήπως κανείς πρέπει να διδάξη τον Κύριο; μα, δεν Τον γνωρίζουν όλοι αναστημένο εκ των νεκρών; Ο Πιλάτος γιατί μαίνεται οργισμένος; ο Καϊάφας σκέπτεται, πού να λάβει χώρα το συμβούλιο των βουλευτών. Ευφραίνου και συ, ο ληστής, και είσελθε, με την συνέλευσι όλων, εις τον παράδεισο· ιδού, η φλογίνη ρομφαία έστρεψε τα νώτα· ο προπάτωρ ελευθερώθη· τα παιδιά του, ευφραίνεσθε. Από την προμήτορα Εύα προήλθε η πτώσι, από την αγνή Θεομήτορα η ανόρθωσι· με την παρακοή επήλθε ο θάνατος, με την ταπείνωσι του Υιού του Θεού εδόθη, ως βραβείο, η Ανάστασι.
Θεοδώρου Δούκα του Λάσκαρι, Λόγος εις το Μ. Σάββατον και εις την Αγίαν Ανάστασιν.
Ανέστη εκ των νεκρών, και του Άδου το βασίλειο κατέλυσε· ανέστη, και τον διάβολο κατήργησε· ανέστη, και την αμαρτία εξήλειψε· ανέστη, και την ειδωλομανία εμείωσε· ανέστη, και την πλάνη απεδίωξε· ανέστη, και τον Αδάμ διέσωσε· ανέστη και τους αγγέλους έκαμε αμετακίνητους προς το κακό· ανέστη, και τον άνθρωπο έσωσε· ανέστη, και τα ουράνια συνέδεσε με τα επίγεια, υποδεικνύοντας τον Εαυτό Του παγκόσμιο βασιλέα και υπέρτατο Δεσπότη όλων: των αγγέλων, των ανθρώπων, των στοιχείων, των στοιχειωτών και, πρωτοφανές, των δαιμόνων. Χαίρετε, λοιπόν, με ανεκλάλητη χαρά· όσοι ακούετε ότι, ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών, ευφραίνεσθε· ποιος δεν προσκυνεί τον Πρώτο και τον Έσχατο, κατά την θεηγόρο φωνή· ποιος δεν Τον δοξάζει; Διελύθη το σκοτάδι· ελευθερωθήκαμε από τα δεσμά· προς την άνω βασιλεία υψωθήκαμε.
