Γρηγόριος, Μητροπολίτης Ἀδριανουπόλεως
Kαταγόταν ἀπὸ τὸ Νεοχώρι τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἦταν ἀδελφὸς τοῦ νεομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Βυζαντίου. Σπούδασε στὴν Κωνσταντινούπολη, ἀσχολήθηκε μὲ τὴν βυζαντινὴ μουσικὴ καὶ ἀνῆλθε ἕως τὸ ἀξίωμα τοῦ μεγάλου ἀρχιδιακόνου (1813-1818). Διετέλεσε μητροπολίτης Τιβεριουπόλεως καὶ Στρωμνίτζης (1818-1830) καὶ ἀργότερα Ἀδριανουπόλεως (1830-1840). Μετὰ τὴν παραίτησή του ἀπὸ τὸν μητροπολιτικὸ θρόνο ἀποσύρθηκε στὴν Μονὴ Βατοπαιδίου, ὅπου ἔζησε τὰ τελευταῖα εἴκοσι χρόνια τῆς ζωῆς του (ἕως τὸ 1860), ἐνισχύοντας οἰκονομικὰ διάφορα ἔργα τῆς Μονῆς καὶ συντάσσοντας λειτουργικὰ κείμενα. Ἡ συλλογὴ τῶν χειρογράφων, τῶν ἐντύπων, ἡ σφραγίδα του καὶ ἄμφιά του φυλάσσονται στὴν Μονὴ Βατοπαιδίου.
Εικόνα του αγίου Θεοδώρου του “Βυζαντιαίου”, με σκηνές από τη ζωή του αδελφού του μητροπολίτου Αδριανουπόλεως Γρηγορίου. Μέσα 19ου αι. Σταυρός και εγκόλπιο του μητροπολίτου Αδριανουπόλεως, Γρηγορίου.