Δαμασκηνὸς, Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης (1769-1780)
Γεννήθηκε στὸ Ἀργυρόκαστρο τῆς Ἠπείρου. Διδάχθηκε τὰ ἱερὰ γράμματα στὰ Ἰωάννινα καὶ στὴν Ἀθωνιάδα. Διετέλεσε μέγας πρωτοσύγκελλος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐπὶ Σεραφεὶμ Β´ (1757-1761). Ἀκολούθως ἐξελέγη μητροπολίτης Μελενίκου. Τὸ 1769 μετετέθη στὴν μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Τὸ 1780 παραιτήθηκε καὶ ἐφησύχασε στὴν Μονὴ Βατοπαιδίου. Ἄνθρωπος ρέκτης τῶν γραμμάτων καὶ τῆς ἑλληνικῆς παιδείας δὲν σταμάτησε νὰ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴν πρόοδό τους. Ἐπηρεασμένος ἀπὸ τὸ κίνημα τῶν Κολλυβάδων ἀπὸ τὸν καιρὸ ὅπου ἦταν μαθητὴς στὴν Ἀθωνιάδα, ἀλλὰ καὶ ὡς ἐφησυχάζων ἀρχιερέας, βοήθησε στὴν πνευματικὴ ἀναγέννηση τοῦ Ἁγίου Ὄρους πείθοντας καὶ ἐνεργώντας δραστήρια γιὰ τὴν ἐπαναφορὰ τοῦ κοινοβιακοῦ συστήματος στὶς Μονὲς Ξενοφῶντος, Ἐσφιγμένου, Κουτλουμουσίου καὶ Καρακάλλου. Καρεὶς μεγαλόσχημος μοναχὸς στὴν βατοπαιδινὴ Σκήτη τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καὶ λαβὼν τὸ ὄνομα Δανιὴλ μοναχός, ἐκοιμήθη τὸ 1801.
Πόλος με παράσταση Θεοφανείων, στο μεγάλο ωμοφόριο του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Δαμασκηνού.
Πόλος με παράσταση της Γεννήσεως του Χριστού, στο μεγάλο ωμοφόριο του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Δαμασκηνού.
Επιτραχήλιο με τη ρίζα του Ιεσσαί, επιγονάτιο και πόλος σε αρχιερατικό σάκκο του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Δαμασκηνού.