Ο αρχοντάρης μάς πληροφορεί πως ο εσπερινός είναι στις τρεις, καθότι χειμώνας, κι ύστερα Τράπεζα. Έχω λίγο χρόνο για περιδιάβαση. Στα νότια του ναού ένας τάφος που μοιάζει καινούριος επενδύει τη χαρά και την ειρήνη των δέντρων και των παρτεριών με την πατίνα του μεταφυσικού· όχι ακριβώς μελαγχολία, ίσως βάθος. Μαθαίνω πως ο τάφος φιλοξενεί τον πατέρα Βησσαρίωνα, που έγινε ο πρώτος ηγούμενος της αδελφότητας όταν αυτή ήρθε το 1992 από την Ξενοφώντος για να ξανακάνει το μοναστήρι κοινόβιο, και που κοιμήθηκε νέος. Από την σύντομη ζωή του ωστόσο, φαίνεται πως πολλοί εμπνεύστηκαν, το νιώθεις ακόμη έτσι όπως κοιμάται στο κέντρο του μοναστηριού.
