Το φοβερό κάστρο φυλάει φροντισμένες νεραντζιές και ειρηνικά παρτέρια, ανατροπή σχεδόν περιπαικτική. Στο βάθος στη γωνία το αρχονταρίκι. Συνήθως το αρχονταρίκι ενός μοναστηριού δείχνει τον χαρακτήρα του. Εδώ, εκτός από τα ειωθότα, στους τοίχους έχει πίνακες σύχρονης ζωγραφικής που άλλοι εικονίζουν το μοναστήρι άλλοι όχι, στο τραπέζι τα έντυπα Θεόφιλος (στήριξη στην πολύτεκνη οικογένεια) και Φίλοι Φυλακισμένων, και στη γωνία μικρή βιβλιοθήκη. Ούτε αντίχριστοι, ούτε μακεδονίες, ούτε άλλα ανασφαλή. Πάλι καλά. Ο αγιορείτης Μοναχός Μωυσής είναι η παρέα μου στην επίσκεψη αυτή στο Όρος, μέσα από δύο μικρά βιβλία του: την Αγρυπνία στο Άγιον Όρος και το Αθωνικό Απόδειπνο. Τα βγάζω πάλι και τα ξεφυλλίζω μηχανικά.
