“Καὶ εἶδον ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν ἕκτην καὶ σεισμὸς μέγας ἐγένετο καὶ ὁ ἥλιος ἐγένετο μέλας καὶ ἡ σελήνη ὡς αἷμα καὶ οἱ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ ἔπεσον εἰς τὴν γῆν.” Η κόκκινη σαν αίμα σελήνη και ο μαύρος ήλιος τυλίγονται από σύννεφα και βρέχει αστέρια και φωτιά πάνω σε μια γη, όπου οι πόλεις γκρεμίζονται από σεισμούς κι οι άνθρωποι καταφεύγουν σε σπηλιές. Η τέχνη του ζωγράφου φαίνεται καλά στον τρόπο με τον οποίο η σαφής δομή της εικόνας, σε επάλληλα στρώματα, ζωντανεύει με τα ελαφρώς ασύμετρα σύννεφα, με τη γεωμετρική λιτότητα των κτιρίων να αποδομούνται σαν παιχνίδια και με την προοπτική διάταξη των σπηλαίων όπου διακρίνονται τρομοκρατημένοι οι άνθρωποι.
