Ο Ισαάκ βάζει τους μοναχούς και τους Αγίους Αποστόλους υπεύθυνους γα την φύλαξη του πολύτιμου βιβλίου που δωρίζει στην αδελφότητα, και απαγορεύει να χαριστεί, να πωληθεί, να ανταλλαχτεί ή να ιδιοποιηθεί κρυφά. Είναι συνήθεια στο Βυζάντιο ο δωρητής ενός βιβλίου να εφιστά στο τέλος την προσοχή στην ανάγκη διαφύλαξής του, συχνά με απειλές ἠ ακόμη και κατάρες. Ωστόσο, παρά τα μέτρα προφύλαξης που φρόντισε να λάβει ο γραφέας και δωρητής, το χειρόγραφο αφαιρέθηκε σε άγνωστη στιγμή και υπό άγνωστες συνθήκες από την βιβλιοθήκη του Μοναστηριού. Εντοπίστηκε όμως αργότερα, στην Πόλη, και ο άρχοντας Ιάκωβος Μαλασπίνας το αγόρασε το 1492 και το έστειλε πίσω στη Μονή, όπου ευτυχώς βρίσκεται ακόμη. Ένα δείγμα των σχέσεων που η Μονή συνέχισε να διατηρεί με εύπορους αριστοκράτες.
