Όπως αναγράφεται στην γραπτή κτητορική επιγραφή, η τοιχογράφησή του εξωνάρθηκα πραγματοποιήθηκε το 1767 με δαπάνη του αρχιμανδρίτη Λεοντίου και του προηγουμένου Παρθενίου του Πελοποννησίου. Κατά την διακόσμηση του χώρου διατηρήθηκε άθικτη η κεντρική παράσταση της Συνάξεως των 12 Αποστόλων, έργο του Δαμασκηνού (1716), πάνω από την κεντρική δυτική είσοδο της λιτής. Ολόκληρος ο χώρος έχει θεματική αυτοτέλεια καθώς είναι αποκλειστικά αφιερωμένος στην Αποκάλυψη, έναν κύκλο που από τον 16ο αιώνα και εξής επικράτησε ως αναγκαία προέκταση των εικονογραφικών προγραμμάτων στα καθολικά του Αγίου Όρους και τοποθετείται κυρίως σε εξωνάρθηκες, όπως και στην περίπτωση της Ιεράς Μονής Καρακάλλου. Ο κύκλος αποτελείται από 14 παραστάσεις που παραπέμπουν σε συγκεκριμένα κεφάλαια της Αποκάλυψης και συνδυάζονται νοηματικά με παραστάσεις του Χριστού και της Παναγίας στους τρείς τυφλούς θόλους που στεγάζουν τον χώρο. Στις στενές επιφάνειες των παραστάδων και των εσωραχίων των τόξων που φέρουν τους θόλους, τοποθετούνται μεμονωμένες μορφές Ιεραρχών και Οσίων.
