Από την ίδρυση της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος λειτουργούσε στον Πύργο, σε στενή σχέση με τη βιβλιοθήκη, βιβλιογραφικό εργαστήριο. Διατηρούνται οι κόγχες στους τοίχους όπου δουλεύαν οι αντιγραφείς. Από τα τέλη του 14ου αιώνα γνωρίζουμε τα ονόματα των γραφέων μοναχών Ιγνατίου, Διονυσίου, Γερασίμου και Θεολήπτου, ενώ από τις πρώτες δεκαετίες του 15ου αιώνα τον Δαβίδ τον Ραιδεστινό, σημαντικό κωδικογράφο μουσικών χειρογράφων, και τον Κάλλιστο. Μια δεύτερη περίοδος συστηματικής λειτουργίας του βιβλιογραφικού εργαστηρίου της Μονής είναι ο 16ος αιώνας. Τον 16ο αιώνα εργάστηκαν οι κωδικογράφοι Νείλος, Σάββας, Παφνούτιος και Μιχαήλ, ενώ την ίδια περίοδο στην παντοκρατορινή Καλύβη του Αγίου Βασιλείου στην Καψάλα συνέχισε το βιβλιογραφικό του έργο ο όσιος Θεόφιλος ο Μυροβλύτης. Παρά την εφεύρεση και τη διάδοση της τυπογραφίας, το βιβλιογραφικό εργαστήριο του μοναστηριού συνεχίζει να λειτουργεί μέχρι και τον 19ο αιώνα.
