Εξάρτημα της Μονής αποτελεί η Σκήτη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, η οποία βρίσκεται σε μικρή απόσταση βορειοανατολικά της Μονής και ιδρύθηκε το 1753, όταν συντάχθηκε ο πρώτος Κανονισμός της, ενώ το Κυριακό της εγκαινιάσθηκε το 1766. Παλαιότερα αριθμούσε περί τις σαράντα Καλύβες, ενώ σήμερα κατοικούνται πολύ λιγότερες. Στη Σκήτη Ξενοφώντος εγκαταβίωσαν κατά περιόδους σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο ιερομόναχος Σάββας ο Πελοποννήσιος, ο οποίος έλαβε αργότερα την προσωνυμία «κοινοβιάρχης», επειδή διετέλεσε πρώτος ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Παντελεήμονος κατά την επανακοινοβιοποίησή της το 1803.
Στην Ξενοφωντινή Σκήτη εμόνασε κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ο γέρων Ιλαρίων ο υμνογράφος, ο οποίος συνέθεσε Κανόνες στην Παναγία και σε αρκετούς Αγίους, έργα τα οποία αντέγραψε ιδιοχείρως σε δύο κώδικες, οι οποίοι φυλάσσονται στην Καλύβη των Αγίων Αποστόλων.
