Το Καθολικό του Ιερού Ησυχαστηρίου Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου.

ΤΟ ΙΕΡΟ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ
ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

ΤΟ ΙΕΡΟ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Εκτός των ανωτέρω, στο πνευματικό έργο πoυ επιτελείται σήμερα από τον καθηγούμενο της Μονής, Αρχιμανδρίτη Aλέξιο, εντάσσεται και η δημιουργία και λειτουργία του Ιερού Ησυχαστηρίου του Τιμίου Προδρόμου στο Ακριτοχώρι Σιδηροκάστρου. Στο γυναικείο αυτό Ησυχαστήριο ασκούνται περισσότερες από σαράντα μοναχές, υπό την εμπνευσμένη πνευματική καθοδήγηση της καθηγουμένης του Ιερού Ησυχαστηρίου γεροντίσσης Ιακώβης, επιτελώντας ένα πνευματικό έργο που λειτουργεί αναζωογονητικά όχι μόνο για τους κατοίκους των πέριξ περιοχών, αλλά και πολλών άλλων περιοχών της Ελλάδος. Κόσμημα πραγματικό αποτελεί το νεοπαγές Καθολικό του Ησυχαστηρίου, κτισμένο κατά αρχιτεκτονική μίμηση της Αγίας Σοφίας της Αχρίδας.

Μια όμορφη γωνιά της αυλής της Μονής.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Σήμερα βρίσκονται εν λειτουργίᾳ εντός του Αγίου Όρους το μετόχι του Αγίου Φιλίππου και τα Κελλιά των Αγίων Θεοδώρων, του Αγίου Τρύφωνος και του Αγίου Νεκταρίου.
Εκτός του Αγίου Όρους εξακολουθεί να υφίσταται το Μετόχι του Σωτήρος στη Σκόπελο, στο οποίο υπάγονται άλλα δύο μετόχια στο ίδιο νησί, του Αγίου Ιωάννου στόν Κάμπο και της Αγίας Τριάδος.

Λεπτομέρεια της αυλής, όπου διακρίνεται πήλινο πιθάρι.

ΜΕΤΟΧΙΑ
ΕΚΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΜΕΤΟΧΙΑ ΕΚΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Η Μονή κατείχε ένα μεγάλο μετόχι στην περιοχή του Στομίου, στην Καλαμαριά, γνωστό κυρίως με την τουρκική του ονομασία «Τσαλί-μετόχι», με εκκλησία του Αγίου Τρύφωνος. Επίσης κατείχε το μονύδριο των Ιερομνήμων στα Βούρβουρα μαζί με την πολύ μεγάλη έκτασή του, το οποίο της είχε δωρίσει ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β΄, το μετόχι του Αγίου Γεωργίου στην Ιερισσό και το ομώνυμο στη Ζαβερνίκεια, το μετόχι της αγίας Κυριακής στο Στρυμόνα, το μετόχι του Αγίου Δημητρίου Zdrelea στην Ολτενία, στον Άγιο Νικόλαο Χαλκιδικής, στη Σκόπελο, στη Λήμνο, στη Μυτιλήνη και αλλού.
Προσφάτως, επίσης, ταυτίσθηκε το μονύδριο της Θεοτόκου στην περιοχή του Ιπποδρομίου της Θεσσαλονίκης, που αφιερώθηκε στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος από το μοναχό Λαυρέντιο Κλάδωνα το 1324, με το ναό της Νέας Παναγίας.

Καμινάδες στην οροφή κτηρίου της Μονής.

ΚΕΛΛΙΑ

ΚΕΛΛΙΑ

Στην κυριότητα της Μονής είχαν περιέλθει κατά το παρελθόν αρκετές κτήσεις εντός και κυρίως εκτός του Αγίου Όρους. Καταγράφονται ως μετόχια, κελλιά ή απλώς κτήσεις της Μονής εντός του Αγίου Όρους, η Μονή του Αγίου Νικολάου του Χρυσοκαμάρου με τα κτήματά της, το μονύδριο του προφήτου Δανιήλ, η Μονή Φαλακρού, το μονύδριο του Μακρυγένους, το μονύδριο του Μονοξυλίτου, το γειτονικό μονύδριο του Ματζούκη, το μονύδριο του Αγίου Φιλίππου και το μονύδριο του Εφραίμ.

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.

ΟΙ «ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»
ΚΑΙ Η ΣΚΗΤΗ

ΟΙ «ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» ΚΑΙ Η ΣΚΗΤΗ

Η Σκήτη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου υπήρξε επίσης ιδιαιτέρως προσφιλής στο μεγάλο Σκιαθίτη λογοτέχνη Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, ο οποίος για κάποιο χρονικό διάστημα ασκήτευσε σε μία καλύβη της, καθώς και στον εξάδελφό του, μοναχό Ανδρόνικο, τον επίσης γνωστό λογοτέχνη Αλέξανδρο Μωραϊτίδη που μόνασε στην ίδια καλύβη για λίγο καιρό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στη Σκήτη Ξενοφώντος εγκαταβίωσε για μικρό χρονικό διάστημα και ο οσιομάρτυρας Ακάκιος, ο οποίος προετοιμάσθηκε για το μαρτύριο κοντά στον πνευματικό παπα-Νικόλαο.

Η σκήτη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Η ΣΚΗΤΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ
ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Η ΣΚΗΤΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Εξάρτημα της Μονής αποτελεί η Σκήτη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, η οποία βρίσκεται σε μικρή απόσταση βορειοανατολικά της Μονής και ιδρύθηκε το 1753, όταν συντάχθηκε ο πρώτος Κανονισμός της, ενώ το Κυριακό της εγκαινιάσθηκε το 1766. Παλαιότερα αριθμούσε περί τις σαράντα Καλύβες, ενώ σήμερα κατοικούνται πολύ λιγότερες. Στη Σκήτη Ξενοφώντος εγκαταβίωσαν κατά περιόδους σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο ιερομόναχος Σάββας ο Πελοποννήσιος, ο οποίος έλαβε αργότερα την προσωνυμία «κοινοβιάρχης», επειδή διετέλεσε πρώτος ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Παντελεήμονος κατά την επανακοινοβιοποίησή της το 1803.
Στην Ξενοφωντινή Σκήτη εμόνασε κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ο γέρων Ιλαρίων ο υμνογράφος, ο οποίος συνέθεσε Κανόνες στην Παναγία και σε αρκετούς Αγίους, έργα τα οποία αντέγραψε ιδιοχείρως σε δύο κώδικες, οι οποίοι φυλάσσονται στην Καλύβη των Αγίων Αποστόλων.