Εξαρτήματα της Μονής στην περιοχή της Καψάλας, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή της Μονής είναι τα εξής Κελλιά και Καλύβες:
α) Κελλιά
1. Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (Νταούτη)
2. Αγίου Νικολάου (Χατζούδα)
3. Αγίου Νικολάου (Βούλγαρη)
4. Θείας Μεταμορφώσεως (Μουτάφη)
5. Αγίου Γεωργίου (Φανερωμένου)
6. Άξιον Εστίν.
β) Καλύβες
1. Παφνουτίου
2. Αγίου Σάββα
3. Αγίου Μηνά
4. Αγίων Αποστόλων
5. Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου
6. Υπαπαντής
7. Αγίου Δημητρίου τομ Ροστώβ
8. Αγίου Νικολάου (Γερμανού)
9. Ευαγγελισμού (του Γουρία)
10. Αγίου Μανδηλίου
11. Αγίου Τύχωνος του Ζαντόνσκ
12. Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ
13. Ευλογιάρη
14. Αγίου Γεωργίου (Λειβαδογένη)
15. Ιλαρίωνος
16. Κοκκίνου
17. Αγίου Νικολάου (Συνεσίου)
18. Ιερεμίου
19. Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης
20. Γεννήσεως της Θεοτόκου
21. Εισοδίων της Θεοτόκου (Κυριακό)
22. Δημητρίου
23. Αγίου Γεωργίου (Θασίτου)
24. Αγίου Νικολάου (Νικοδήμου)
25. Ζωσιμά ή Γοργοεπηκόου
26. Νέα Νικοδήμου
27. Κοιμήσεως της Θεοτόκου
28. Αγίου Βασιλείου - Οσίου Θεοφίλου
29. Καλαμίδα
30. Αγιορειτών Πατέρων (Δαλματίου)
31. Κηπουρού
32. Αγίων Πάντων
33. Μητροφάνους
34. Αγίων Αναργύρων
35. Δραμιάρη
36. Παναγούδα - Φακηνού
37. Βαρελλά
38. Νεοφύτου
39. Ευσταθίου (Παπα-Δαμασκηνού)
40. Ταμβάκη
41 . Θεωνά
42. Ακαθίστου
43. Παλαιά Τσούγκα
44. Του Βασιλείου
45. Του Πορφυρίου (του Φιλοθέου)
46. Βιταλίου
47. Νέα Καλύβη (Καλλιστράτου)
48. Αγίου Μητροφάνους
49. Νέα Καλύβη (Βαρσανουφίου)
50. Νέα Καλύβη (Μοδέστου)
51. Ξεροκάλυβο.
Από τα ανωτέρω Κελλιά και Καλύβες τα πλέον αξιομνημόνευτα είναι τα εξής:
1) Το Κελλί «Άξιον Εστίν», αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, «εν τω, λάκκω του Άδειν», κάτω από τη Ρωσική Σκήτη του Αγίου Ανδρέα, στο οποίο συνέβη το σχετικό θαύμα της ψαλμωδήσεως και διδασκαλίας του αρχαγγελικού ύμνου «Άξιον εστίν ως αληθώς…» από τον αρχάγγελο Γαβριήλ στον υποτακτικό του Κελλιού, στον οποίο εμφανίσθηκε ως μοναχός. Σύμφωνα με τη Διήγηση που συνέταξε ο Πρώτος του Αγίου Όρους Σεραφείμ θυηπόλος τον 16ο αιώνα, το θαύμα συνέβη στο Κελλί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου «εν τη τοποθεσία της ιερας Moνής του Παντοκράτορος».
2) Το Κελλί του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (Νταούτη) είναι ένα από τα αρχαιότερα κελλιά, αφού μνημονεύεται στις πηγές ήδη από τον 15ο αιώνα. ο ναός του είναι εξ ολοκλήρου αγιογραφημένος, ενώ στον εξωνάρθηκα υπάρχουν παραστάσεις από τον βίο του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. στο υπέρθυρο του Κυρίως Ναου σώζεται η παρακάτω επιγραφή:
«Ο ιερός και θείος ναός ούτος του Αγίου
ενδόξου και πανευφήμου αποστόλου
και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου
ιστορήθη δια δαπάνης του Πανοσιωτάτου
κυρίου Χρυσάνθου ιερομονάχου και Δαμιανού
μοναχού των αυταδέλφων και Λημναίων
δια χειρός Μακαρίου ιερομονάχου
του εκ Γαλατίστης και της συνοδίας
αυτού 1843 Σεπτεμβρίου ιη´».
3) Το Κελλί του Αγίου Γεωργίου του Φανερωμένου· καλείται έτσι από την ομώνυμη θαυματουργό εικόνα που φυλάσσεται σήμερα στη Μονή. Το Κελλί ιδρύθηκε στη θέση του αρχαίου μονυδρίου του Αγίου Γεωργίου του Πλάκαρη που μνημονεύεται από τον 15ο αιώνα.
4) Η Καλύβη του Αγίου Βασιλείου, την οποία ανακαίνισε ο όσιος Θεόφιλος ο Μυροβλύτης στις αρχές του 16ου αιώνος και όπου, σύμφωνα με την παράδοση, βρίσκεται θαμμένο το σκήνωμά του έως σήμερα. Στην ίδια περιοχή υπάρχει και αγίασμα του Οσίου, που ανέβλυσε μετά από τις προσευχές του. Στην ίδια Καλύβη εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και, κατά την τοπική παράδοση, ο όσιος Γεράσιμος ο νέος. Ο όσιος Νικόδημος συνέχισε την άσκησή του στην ίδια περιοχή, και ειδικότερα στις Καλύβες Αγίου Μανδηλίου, Νέα Νικοδήμου και Αγίου Νικολάου.
5) Η Καλύβη των Εισοδίων της Θεοτόκου, το παλαιό Κυριακό της Καψάλας, διατηρείται μέχρι σήμερα. Στην κόγχη του ναού της σώζονται τοιχογραφίες που φέρουν χρονολογία ΑΨ (1700).
6) Ένα ελάχιστα γνωστό προσκύνημα της περιοχής είναι και το αγίασμα της Καλύβης του Γενεσίου της Θεοτόκου, το οποίο ανέβλυσε μετά από υπόδειξη της Παναγίας σε μοναχό της Καλύβης.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το Αρχείο της Moνής στην περιοχή υπήρχαν άλλα 15 έως 20 κτίσματα, τα οποία παραμένουν αταύτιστα.
