Η Τράπεζα στεγάζεται στον πρώτο όροφο της δυτικής πτέρυγας της Μονής, νοτίως του Πύργου, και βρίσκεται σε λειτουργική ενότητα με το Μαγειρείο, το οποίο είχε οικοδομηθεί τον 16ο αιώνα. Μεταφέρθηκε σ᾽ αυτή τη θέση από το ισόγειο της ίδιας πτέρυγας, και συγκεκριμένα από το χώρο που σήμερα χρησιμοποιείται ως Δοχειό. Αγιογραφήθηκε το 1749, σύμφωνα με σωζόμενη επιγραφή, από τους Γιαννιώτες αγιογράφους και ιερομονάχους Σεραφείμ, Κοσμά και Ιωαννίκιο. Τα έξοδα της αγιογράφησης ανέλαβε ο μοναχός Τιμόθεος από τη Λήμνο, ο οποίος και εικονίζεται στον ανατολικό τοίχο ως δωρητής.
Το 1866 ανακατασκευάστηκε ο δυτικός τοίχος της Τράπεζας, ο οποίος είχε καταπέσει. Αγιογραφήθηκε το 1980 από τον μοναχό Κύριλλο Παντοκρατορινό, με έξοδα του ιερομονάχου Στεφάνου (Κούνιου) από τη Λήμνο.
Μετά την επανακοινοβιοποίηση της Μονής ο χώρος της Τράπεζας και του παλαιού Μαγειρείου ανακαινίσθηκε και τέθηκε και πάλι σε χρήση το 1995.
