Πηγάδι που παρέχει νερό εδώ και αιώνες.

Η ΜΟΝΗ ΚΑΤΟΙΚΕΙΤΑΙ
ΑΠΟ ΣΛΑΒΟΦΩΝΟΥΣ

Η ΜΟΝΗ ΚΑΤΟΙΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΣΛΑΒΟΦΩΝΟΥΣ

Κατά τις αρχές του 18ου αιώνα στη Μονή διέμεναν μόνον Σέρβοι και Βούλγαροι μοναχοί, όπως μας πληροφορούν ο Ιωάννης Κομνηνός και ξένοι περιηγητές. Επιπλέον, ο γνωστός Ρώσος περιηγητής μοναχός Βασίλειος Μπάρσκυ επισκέφθηκε δύο φορές τη Μονή κατά το πρώτο ήμισυ του 18ου αιώνα και επισημαίνει τη δυσχερή θέση στην οποία βρισκόταν, εξαιτίας της λειψανδρίας που την διέκρινε, αφού μόλις τρεις έως τέσσερις μοναχοί εγκαταβιούσαν πλέον σ’ αυτήν.

Ο ηγεμόνας της Μολδοβλαχίας Ματθαίος Μπασαράμπ και η δόμνα Ελένη σε τοιχογραφία του παλαιού Καθολικού (1637).

ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ
ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ ΑΝΑΒΙΩΣΗ

ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ ΑΝΑΒΙΩΣΗ

Η έναρξη της Τουρκοκρατίας το 1424 στην περιοχή του Αγίου Όρους δεν επέφερε αρχικά πολύ σημαντικές αλλαγές. Ωστόσο, εν συνεχείᾳ και λόγω της επιβολής μεγάλης φορολογίας, η Μονή αντιμετώπισε σοβαρή κρίση, με αποτέλεσμα την είσοδο σ’ αυτήν σλαβόφωνων μοναχών. Παρά ταύτα, περί τα τέλη του 15ου αιώνα ανέκαμψε, όπως μαρτυρείται από τα έργα ανοικοδομήσεως που εκτελέσθηκαν κατά την περίοδο εκείνη. Στα έργα αυτά καθοριστική υπήρξε η συνδρομή χριστιανών ηγεμόνων της Μολδοβλαχίας. H δήμευση των μοναστηριακών κτημάτων από τον σουλτάνο Σελίμ Β΄ το 1569 οδήγησε σε νέα οικονομική κρίση τη Μονή, ενώ λόγω της άστατης κατάστασης δεν άργησε να επικρατήσει το ιδιόρρυθμο καθεστώς, όπως και σε όλες τις άλλες αγιορειτικές Μονές.