Οι δύο άγιοι μαζί σε μία ιδιαίτερη φορητή εικόνα, όπου κάθε άγιος εμφανίζεται με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εικονογραφικού του τύπου.

Η ΠΙΘΑΝΗ
ΠΡΩΤΗ ΑΦΙΕΡΩΣΗ

Η ΠΙΘΑΝΗ ΠΡΩΤΗ ΑΦΙΕΡΩΣΗ

Αν και σ᾽ολόκληρη την κοινοβιακή της ιστορία η Ιεράς Μονή Ξενοφώντος είναι αφιερωμένη στον άγιο Γεώργιο, είναι πιθανό πριν το 998 να είχε προϋπάρξει για ένα διάστημα ως ερημητήριο, που με τον μικρό ναό του τιμούσε τον άγιο Δημήτριο. Η μνήμη μάλλον έμεινε ζωντανή και ο επισκέπτης αισθάνεται με ποικίλους τρόπους την παρουσία των δύο μαρτύρων στο μοναστήρι.

Προσκυνητές στον αρσανά (λιμανάκι) της Μονής χρησιμοποιούν το ταχύπλοο της γραμμής, που την ενώνει με την Ουρανόπολη και τις άλλες Μονές.

ΕΝΑΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ
ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ

ΕΝΑΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ

Ο τόπος δεν αφήνει ασυγκίνητους τους επισκέπτες. Κανείς δεν έχει γεννηθεί στο Άγιον Όρος, πολλοί όμως αναγεννιόνται! Ο ηγούμενος γέροντας Αλέξιος εξιστορεί τα περί ενός ανθρώπου με πολλές εμπειρίες ζωής, ο οποίος αποκτά εμπειρία του Θεού και κάνει μία καινούργια αρχή.

Ο ΓΕΡΩΝ ΣΥΜΕΩΝ
ΚΑΙ Ο
ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ

Ο ΓΕΡΩΝ ΣΥΜΕΩΝ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ

Ο γέρων μοναχός Συμεών, ο οποίος είχε κάνει τάμα να μην βγει ποτέ από το Άγιον Όρος, αντιμετώπισε μία σοβαρή ασθένεια. Ο γιατρός τον προειδοποίησε πως αν δεν βγει από το Άγιον Όρος για να πάει σε γιατρούς, θα πεθάνει. Ο μοναχός βρισκόταν σε δίλημμα. Πως εξελίχθηκε η ασθένειά του; Ο γέρων μοναχός Γρηγόριος είχε ημιπληγία και ήταν κατάκοιτος. Με αγωνία περίμενε την επιστροφή του ηγουμένου. Για ποιο λόγο;

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ

Οι εργασίες αποκατάστασης του σχεδόν εκαταλελειμμένου μοναστηριού δεν ήταν εύκολη υπόθεση για τη νέα αδελφότητα. Όλες οι κτιριακές μονάδες αλλά και τα έργα υποδομής έπρεπε να γίνουν από την αρχή, με τη βοήθεια της Παναγίας και του Αγίου Γεωργίου, αλλά και τον κόπο όλων των πατέρων. Στα χρόνια αυτά, οι παλαιοί γεροντάδες άρχισαν να αναχωρούν από τη ζωή αυτή. Μαζί με την ανακαίνιση της Μονής, έπρεπε να γίνει και η ανακαίνιση των ψυχών των νέων πατέρων, με το μοναχικό πρόγραμμα, τη μελέτη αλλά και την «περιρρέουσα» Θεία Χάρη.

Η ΑΦΙΞΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ
ΣΥΝΟΔΕΙΑΣ ΤΟ 1976

Η ΑΦΙΞΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΥΝΟΔΕΙΑΣ ΤΟ 1976

Η απόφαση για την επάνδρωση της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος και η συνάντηση της νέας αδελφότητας με τους τότε εγκαταβιούντες σε αυτή, γέροντες μοναχούς. Τα "γεροντάκια" ενέπνευσαν με την απλότητα, την ευσέβεια και την προσευχή τους τούς νέους μοναχούς. Ο γέροντας Αλέξιος μιλά για την αγωνία ενός γέροντα μοναχού για τη συνέχιση της μοναχικής ζωής στη Μονή του Ξενοφώντος, την πρόνοια της Παναγίας και την άφιξη της αδελφότητας κατά την ημέρα της πανηγύρεως της Παναγίας της Οδηγήτριας.

«Ο τόπος δεν αφομοιώνεται, αφομοιώνει».

Ο ΤΟΠΟΣ
ΔΕΝ ΑΦΟΜΟΙΩΝΕΤΑΙ,
ΑΦΟΜΟΙΩΝΕΙ

Ο ΤΟΠΟΣ ΔΕΝ ΑΦΟΜΟΙΩΝΕΤΑΙ, ΑΦΟΜΟΙΩΝΕΙ

Ο ηγούμενος π. Αλέξιος μιλά για την εγκαταβίωση των μοναχών στην ευλογημένη χερσόνησο του Άθω. Επάνδρωσε το 1976 με τη συνοδεία του από την μονή του Μεγάλου Μετεώρου την Ιερά Μονή Ξενοφώντος, εγκαινιάζοντας εκεί μία νέα περίοδο ζωής και πνευματικής εγρήγορσης.

Φως Χριστού, προσδοκία για το μέλλον. Τρούλλος παρεκκλησίου αγίου Δημητρίου.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΗ

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΗ

Είναι αξιοσημείωτη η συνεισφορά της σημερινής αδελφότητας στην αποκατάσταση των ιστορικών κτιρίων και την ανέγερση νέων. Υπό την καθοδήγηση του γέροντα Αλεξίου, η νέα αδελφότητα που εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι το 1976 και από τότε αυξάνει, με κόπο και φροντίδα επιδόθηκε από την πρώτη στιγμή σε έργα υποδομής που όχι μόνο υποστηρίζουν την περαιτέρω ανάπτυξή της, αλλά διαφυλάσσουν ενεργά την ιστορική κληρονομιά του Μοναστηριού και του προσδίδουν αρμόζουσα αίγλη.

Παράθυρο προς την ανατολή. Στο ιερό του παρεκκλησίου του αγίου Δημητρίου.

ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΣ

ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΣ

Την παράδοση συνεχίζουν στα τέλη του 18ου αιώνα και Έλληνες ηγεμόνες της Μολδαβίας και της Βλαχίας, όπως ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο Αλέξανδρος Μουρούζης, ο Aλέξανδρος Καλλιμάχης και ο Ιωάννης Καρατζάς.

Το χρυσόβουλλο του Ράδου Σερμπάν.

Η ΩΡΑ ΤΗΣ
ΜΟΛΔΟΒΛΑΧΙΑΣ

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΜΟΛΔΟΒΛΑΧΙΑΣ

Προς τα τέλη του 15ου αιώνα ξεκίνησε η καθοριστική συνδρομή χριστιανών ηγεμόνων της Μολδοβλαχίας, που κράτησε ως τον 18ο αιώνα. Ο κατάλογος είναι μεγάλος: ο Ιωάννης Σίμων χρηματοδότησε την ιστόρηση της Τράπεζας το 1496/7, ο βόρνικος Κωνσταντίνος και ο αδελφός του, Ράδου, πρόσφεραν σημαντικά ποσά το 16ο αιώνα για την τοιχογράφηση του παλαιού Καθολικού και ο άρχοντας της Κάτω Βλαχίας Νιλκουμάνου με τη σύζυγό του, Άγα, επιχορήγησαν την ίδια περίοδο την αγιογράφηση της Λιτής. Επίσης ο ηγεμόνας Μπάρμπου Κραγιοβέσκου, ο Νεαγκόε Μπασαράμπ, που υπήρξε γνωστός χορηγός και άλλων αγιορειτικών μονών, ο Ράντου Σερμπάν και ο Ματθαίος Μπασαράμπ.

Μονόλοβο παράθυρο.

ΣΕΡΒΙΚΕΣ ΧΟΡΗΓΙΕΣ

ΣΕΡΒΙΚΕΣ ΧΟΡΗΓΙΕΣ

Την περίοδο της Σερβοκρατίας στο Άγιον Όρος και τη Μακεδονία ο κράλης Στέφανος Δουσάν εξέδωσε χρυσόβουλλο υπέρ της Μονής, τον Ιούνιο του 1352. Γνωρίζουμε ότι τότε στο Μοναστήρι πραγματοποιήθηκαν σημαντικές οικοδομικές εργασίες.