Posts in category: Οι Τοιχογραφίες στο παρεκκλησι του Αγιου Γεωργιου – Αγ. Παυλος

Η τεχνοτροπία του σπουδαίου καλλιτέχνη είναι ιδιαίτερη, γιατί ενώ είναι σαφέστατα ενήμερος για τα χαρακτηριστικά και των δύο καλλιτενικών τάσεων της εποχής, της λεγόμενης Κρητικής σχολής και της γνωστής ως σχολής της βορειοδυτικής Ελλάδος, διατηρεί ανεξάρτητη στάση. Χρησιμοποιεί εκλεκτικά στοιχεία των δύο ρευμάτων και τα συνδυάζει δίνοντας έμφαση στη ζωηρή αντίθεση φωτός και σκιάς, που ίσως είναι προσωπικό του χαρακτηριστικό, ίσως όμως εγγράφεται σε κάποιο τρίτο ρεύμα. Από παλιά συσχετίζεται με τον ζωγράφο Αντώνιο του παλιού καθολικού της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος.

Οι τοίχοι έχουν ζωγραφιστεί στα μέσα του 16ου αιώνα, μάλλον το 1552, από κάποιον σπουδαίο ζωγράφο. Ωστόσο, η κτητορική επιγραφή πάνω από την είσοδο παραποιήθηκε τεχνιέντως τον 18ο αιώνα από τον διάσημο παραχαράκτη Σιμωνίδη, επομένως οι πληροφορίες που περιέχει έχουν άλλου είδους ενδιαφέρον. Πάνω από την επιγραφή, στον δυτικό τοίχο, απεικονίζεται η Κοίμηση της Θεοτόκου στην συνηθισμένη της θέση, δίνοντας αίσθηση μνημειακότητας, παρά τις μικρές διαστάσεις του χώρου και των επιφανειών. Στην βόρεια πλευρά του δυτικού τοίχου, ο εναγκαλισμός των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, παριστάνεται συνήθως ως σύμβολισμός της αγάπης μεταξύ δυτικής και ανατολικής εκκλησίας.

Το παρεκκλήσι είναι απλό, μονόχωρο και καμαροσκεπές, όπως ήταν μάλλον και το παλιό καθολικό του Μοναστηριού που βρισκόταν σε κοντινή θέση πριν την σημαντική επέκταση του συγκροτήματος κατά τον 19ο αιώνα. Ο τιμώμενος Μεγαλομάρτυς άγιος Γεώργιος είναι ζωγραφισμένος στον βόρειο τοίχο, ολόσωμος και επιβλητικός.

Το παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου έχει έναν μικρό νάρθηκα στα δυτικά, η είσοδος στον οποίο γίνεται από νότια. Τα θέματα που τον διακοσμούν είναι συνηθισμένα για αυτόν τον χώρο. Αυτό που ξεχωρίζει είναι η λεπτή και αισθαντική τέχη του ζωγράφου.

Το παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται περίπου στην θέση του παλιού καθολικού, στην βόρεια πτέρυγα, η οποία πριν τον 19ο αιώνα αποτελούσε το μοναστήρι. Είναι το αρχαιότερο τμήμα του συγκροτήματος που έχει χτιστεί επάνω σε τρεις μεγάλους προεξέχοντες βράχους.